James Jackson Toth har gitt ut massevis av plater under namnet Wooden Wand. Ein del med Vanishing Voice og seinare med andre namn. Dei tidlege platene er rare saker, men dei siste tre platene er fantastisk amerikana. Dei er alle spelt inn med dei same musikarane og den siste plata har kome ut under namnet Wooden Wand & The World War IV.Den første er "Briarwood" som eg synest er den svakaste av dei tre. Den åpner med "Winter in Kentucky" som er ein nydeleg låt, men resten er ikkje fullt så bra som den.
Oppfølgaren "Blood Oaths of the New Blues" er eit steg nærmare Neil Young & Crazy Horse-land noko som ikkje er så rart når Toth har ein tattovering der det står WWNYD (What Would Neil Young Do). Han har forøvrig gått igjennom og rangert alle Neil Young-platene for Stereogum. Vel verdt tida det tar å lese igjennom.
"Blood Oaths of the New Blues" er mørkare og treigare enn den forholdsvis oppløftande "Briarwood", men eg synest låtane og arrangementa er hakket bedre.Den siste plata i den foreløpige trilogien er "Wooden Wand & The World War IV" som er den plata som er mest støyande og mest likt det Neil Young har gitt ut med Crazy Horse. Nok ei fantastisk plate som anbefalst på det sterkaste. Og viss ein liker desse platene er det mykje meir å oppdage, då han har eit ukjend antall utgivelser under variasjoner av Wooden Wand og også under sitt eige namn.
